ZUS czy OFE?
W 2014 roku każdy członek OFE był zobowiązany do podjęcia decyzji, gdzie powinna trafiać część jego składki emerytalnej (2,92% podstawy jej wymiaru) - czy nadal do OFE, czy może na subkonto do ZUSu. W sytuacji, kiedy ubezpieczonyWięcej Info
Jednolity plik kontrolny już od lipca 2016!
Jednolity Plik Kontrolny (JPK) jest rodzajem zapisu dokumentacji księgowej w wersji elektronicznej, który podatnicy będą zobowiązani przekazywać co miesiąc Urzędowi Skarbowemu. Powinien on zawierać między Więcej Info
Czy ZUS ma prawo unieważnić umowę o pracę?
To pytanie dla wielu może wydawać się dosyć niejasne. Dotychczas głośne były sprawy, kiedy ZUS ingerował w nieoskładkowane umowy zlecenia. Dokładniej rzecz ujmując, przekształcał je w umowy o pracę i tym samym, powodując konieczność odprowadzania składek, zwiększał swoje przychody. Obecnie jednak coraz częściej słyszy się, iż wkracza on także w sferę zatrudnienia pracowników pełnoetatowych. Potrafi w istotny sposób zmienić wysokość ich wynagrodzenia, a nawet unieważnić umowę. Dlaczego? Zdecydowanie tylko dla swoich korzyści ekonomicznych. Dzieje się tak w momencie, kiedy ubezpieczony występuje o wypłatę określonego świadczenia (w szczególności z ubezpieczenia chorobowego), a jego wynagrodzenie w stosunku do rynkowego jest o wiele wyższe, bądź przy jednoczesnym zatrudnieniu prowadzi działalność gospodarczą. Z punktu widzenia ZUSu pierwsza sytuacja rodzi wypłatę wysokich zasiłków, np. chorobowego lub macierzyńskiego, zaś druga, w związku ze zbiegiem tytułów ubezpieczeń, utratę dochodów z opłacanych składek należnych z działalności gospodarczej.
ZUS weryfikuje umowy o pracę ubezpieczonych, znajdujących się w dwóch wyżej wymienionych sytuacjach, kierując do nich odpowiednie pisma z prośbą o udzielenie odpowiedzi na serię około dwudziestu pytań związanych z zatrudnieniem. Pytania są bardzo szczegółowe i podchwytliwe, a więc jedna nieuważna odpowiedź może doprowadzić do wysnucia przez urząd mylnych wniosków. Przykładowe pytania to m.in.: „W jaki sposób łączył/a Pan/i wykonywanie umowy o pracę w pełnym wymiarze czasu pracy z prowadzeniem działalności gospodarczej?” lub „Kto zastępował Pana/ią podczas nieobecności?”. Osoba, która otrzyma taką korespondencję powinna zwrócić szczególną uwagę na to, by jej odpowiedzi były przede wszystkim prawdziwe, ale też jasne i klarowne, nie dające podważyć słuszności zawarcia takiego stosunku pracy. W przeciwnym wypadku ZUS ma możliwość unieważnienia umowy, przekwalifikowania jej w umowę zlecenie, bądź zmienienia wysokości wynagrodzenia. Pocieszający jest jednak fakt, iż takie zachowania ZUSu trafiły na wokandę w wielu sądach obu instancji, a nawet do Trybunału Konstytucyjnego, który jednoznacznie kwestionuje ich zgodność z przepisami polskiego prawa.
Obniżka podatku dochodowego o 4%!
Nowy projekt ustawy o podatku dochodowym zakłada, iż od 2017 roku powinna wejść w życie zmiana dotycząca wysokości podatku dochodowego dla małych przedsiębiorców. Stawka podatku ulegnie obniżeniu z obecnych 19% do 15%. W rozumieniu polskich przepisów podatkowych małymWięcej Info
Kiedy przedsiębiorca może opłacać KRUS zamiast ZUS?
Największym problemem dla wielu przedsiębiorców są składki ZUS, a właściwie ich wysokość. Osoby prowadzące własną firmę zobowiązane są do ponoszenia wydatków z tego tytułu nawet do 1120 zł miesięcznie. Zdarza się, że kwota ta jest znaczącą częścią ich przychodów. W takich sytuacjach może pojawiać się pokusa przejścia z ZUSu na KRUS, gdzie składki są trzykrotnie niższe. W przypadku osób prowadzących działalność gospodarczą suma składek na ubezpieczenie w KRUSie w 2016 wynosi 654 zł, które są płatne raz na kwartał. Łatwo wyliczyć, iż oszczędności mogą sięgać aż do 1000 zł miesięcznie. Niestety nie jest to proste do zrealizowania. Z mocy prawa samo podleganie pod ubezpieczenie w KRUSie przysługuje jedynie rolnikowi, jego małżonkowi oraz domownikowi. Z tego wynika, iż przedsiębiorca nieposiadający minimum 1 ha gruntu rolnego lub prawa do jego użytkowania nie może nawet rozważać zamiany ZUSu na KRUS. Posiadanie ziemi nie jest jednak jedynym i najtrudniejszym ograniczeniem.
Dodatkowo, aby przedsiębiorca mógł nie opłacać ZUSu, musi zaprzestać prowadzenia działalności na co najmniej 3 lata i nieprzerwanie w tym okresie opłacać składki KRUS. Ponadto, w tym czasie zabronione jest jakiekolwiek jego zatrudnienie, które prowadziłoby do powstania zobowiązań wobec ZUSu (umowa o pracę, umowa zlecenie). Taka osoba, zgodnie zobowiązującymi przepisami, może być zatrudniona na umowę o dzieło.
Po 3-letnim okresie opłacania składek, możliwe jest wznowienie działalności gospodarczej bez konieczności rejestracji w ZUSie. Nie jest to jednak koniec wymogów, do jakich należy się zastosować. Rolnik, który prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą zobowiązany jest również do spełnienia wszystkich poniższych warunków:
- Prowadzenia działalności rolniczej lub wykonywania stałej pracy w gospodarstwie rolnym, obejmującym obszar powyżej 1 ha,
- Nie może być pracownikiem i pozostawać w stosunku służbowym,
- Nie może mieć prawa do emerytury lub renty albo do świadczeń z ubezpieczeń społecznych,
- Kwota należnego podatku dochodowego za poprzedni rok podatkowy od przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej nie może przekraczać kwoty granicznej, która obecnie wynosi 3204 zł.
Zmiany w urlopie macierzyńskim w 2016 roku!
Od 2 stycznia 2016 roku weszły w życie zmiany w długości i sposobie korzystania z urlopu macierzyńskiego. W ubiegłym roku przysługiwał tzw. podstawowy i dodatkowy urlop macierzyński. Pierwszy z nich w wymiarze 20 tygodni* (przy urodzeniu jednego dziecka), zaś drugi 6 lub 8 tygodni (przy urodzeniu więcej niż jednego dziecka). Następnie można było skorzystać z urlopu rodzicielskiego, który trwał 26 tygodni. Obecnie dodatkowy urlop macierzyński przestał istnieć, a jego okres został włączony do urlopu rodzicielskiego, wydłużając go odpowiednio do 32 lub 34 tygodni. Jak można zauważyć, łączny czas pozostania z dzieckiem w domu nie uległ zmianie i wynosi on 52 tygodnie przy urodzeniu jednego dziecka. Warto przypomnieć, iż do 6 tygodni urlopu macierzyńskiego można wykorzystać jeszcze przed porodem.
Do końca 2015 roku z urlopu macierzyńskiego skorzystać mogła tylko matka, podlegająca ubezpieczeniu chorobowemu, tj. pracownica, kobieta prowadząca działalność gospodarczą lub zatrudniona na umowę zlecenie. W dwóch ostatnich przypadkach ubezpieczenie chorobowe jest fakultatywne. Wysokość zasiłku macierzyńskiego zależała jedynie od postawy wymiaru składek z ostatnich 12 miesięcy. W bieżącym roku do grupy świadczeniobiorców dołączają również bezrobotni, studenci, zatrudnieni na umowę o dzieło lub wykonujący pracę na roli. Pomimo nieopłacania składek otrzymają oni zasiłek z budżetu państwa w wysokości 1000 zł miesięcznie przez rok od porodu. W przypadku osób ubezpieczonych, których zasiłek macierzyński byłby niższy niż 1000 zł, zostanie on wyrównany do tej kwoty.
Istnieje także możliwość przekazania części urlopu ubezpieczonemu ojcu dziecka. Po upływie pierwszych 14 tygodni od porodu, matka może z niego zrezygnować, a pozostałą część wykorzystać ojciec. Również w przypadku śmierci matki, porzucenia przez nią dziecka lub kiedy nie jest zdolna do opieki nad nim, prawo do urlopu przenoszone jest na ojca, a od stycznia tego roku, także na innych członków najbliższej rodziny.
Ponadto, zmianom uległ także urlop rodzicielski. Przysługuje on nie tylko w pełnym wymiarze bezpośrednio po urlopie macierzyńskim, ale również, dzięki włączeniu do niego urlopu dodatkowego, można podzielić go na 4 części (wcześniej możliwe były maksymalnie 3). Należy podkreślić, iż rodzice powinni korzystać naprzemiennie z wymienionych części, a te z kolei powinny występować bezpośrednio po sobie. Dodatkowo, rodzice dziecka mogą przebywać na nim jednocześnie, z zachowaniem jego wymiaru. Oznacza to, że przy przejściu na urlop rodzicielski zarówno przez matkę jak i ojca, jego całkowity czas będzie wynosił 16 tygodni (oboje skorzystają po 16 tygodni, co łącznie daje 32). Oprócz tego, podczas tego urlopu można wrócić do pracy, ale nie więcej niż na ½ etatu, wydłużając tym samym proporcjonalnie jego długość (maksymalnie rodzic może skorzystać z 64 tygodni urlopu rodzicielskiego).
Kolejną zmianą jest wydłużenie okresu, w jakim ojciec mógł wykorzystać urlop ojcowski. Wcześniej do skorzystania z 14 dni nieobecności w pracy miał czas do ukończenia przez dziecko 12 miesiąca życia. Obecnie może to zrobić w ciągu dwóch lat. Ma także możliwość jego podziału na dwie części, po 7 dni każda.
* Wymiar urlopu macierzyńskiego przy urodzeniu więcej niż jednego dziecka:
- 31 tygodni w przypadku urodzenia dwojga dzieci przy jednym porodzie,
- 33 tygodni w przypadku urodzenia trojga dzieci przy jednym porodzie,
- 35 tygodni w przypadku urodzenia czworga dzieci przy jednym porodzie,
- 37 tygodni w przypadku urodzenia pięciorga i więcej dzieci przy jednym porodzie.
Program 500 Plus - czym jest, komu przysługuje i jak z niego skorzystać !
Od 1 kwietnia rusza Program 500 Plus, który z pewnością jest tematem wielu rozmów wśród rodziców. Program 500 Plus jest rządowym programem, mającym na celu pomoc polskim rodzinom, poprzez finansowanie części wydatków ponoszonych przy wychowywaniu i sprawowaniu opieki nad dziećmi. Dodatkowo Program 500 Plus, oprócz wsparcia finansowego rodzin, ma wpłynąć na zwiększenie współczynnika dzietności w Polsce. Obecnie wynosi on 1.3 i jest oznaką starzejącego się społeczeństwa. Docelowo dzięki Programowi, przewiduje się zbliżenie współczynnika do 2.0.
Kto może ubiegać się o świadczenie wychowawcze?
Do osób uprawnionych o ubieganie się o pomoc z Programu 500 Plus należą rodzice, opiekunowie prawni lub faktyczni, sprawujący opiekę nad dziećmi własnymi, przysposobionymi lub małżonka. Beneficjentem Programu może być również cudzoziemiec, o ile zamieszkuje na terytorium Polski w okresie pobierania świadczenia, chyba że umowy i przepisy międzynarodowe o zabezpieczeniu społecznym stanowią inaczej.
Jaka jest wysokość świadczenia i jakie są kryteria jego otrzymania?
W ramach Programu, świadczenie przysługuje rodzinom posiadającym dzieci. Jego wysokość to 500 zł miesięcznie na każde drugie i kolejne dziecko, do ukończenia przez nie 18. roku życia. Istnieje również możliwość otrzymania wsparcia na pierwsze dziecko, w przypadku, gdy miesięczny dochód w rodzinie, w przeliczeniu na osobę nie przekracza 800 zł lub 1200 zł, gdy chociaż jedno dziecko jest osobą niepełnosprawną. Przez dochód rodziny należy rozumieć sumę dochodów osiąganych przez jej członków w roku kalendarzowym, który poprzedza okres pobierana świadczenia.
Od kiedy można składać wnioski?
Wnioski będzie można składać od 1 kwietnia w Urzędzie Gminy, wysyłając pocztą lub drogą elektroniczną. Złożenie wniosku będzie dawało prawo do otrzymywania świadczenia przez okres od 1 kwietnia 2016 do 30 września 2017 roku. Terminy pierwszych wypłat nie są jeszcze znane i zależą od organizacji administracyjnej samorządów terytorialnych. Pierwsza tura wnioskowania potrwa do końca czerwca. Rodzice znajdujący się w tej grupie wnioskodawców otrzymają prawo do wyrównania świadczenia od kwietnia (przy złożeniu wniosku w maju lub czerwcu, dofinansowanie rodziny będzie naliczone również za kwiecień). Do drugiej tury wnioskowania będą należały osoby, których wniosek wpłynie po 30 czerwca. Tej grupie będzie przysługiwać świadczenie od miesiąca dostarczenia wniosku.
Bezpłatny wniosek oraz szczegółowe informacje dotyczące sposobu wyliczania dochodu rodziny mogą Państwo znaleźć na stronie internetowej Ministerstwa Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej:
https://www.mpips.gov.pl/wsparcie-dla-rodzin-z-dziecmi/rodzina-500-plus/pytania-i-odpowiedzi/.5
Firma w mieszkaniu- jak rozliczyć koszty?
Istnieje grupa przedsiębiorców, która decyduje się na prowadzenie działalności gospodarczej we własnym mieszkaniu. Dzięki temu mogą oni zaliczyć wydatki, poniesione na cele mieszkaniowe, w koszty uzyskania przychodu. W celu ich prawidłowego rozliczenia, powinno się oszacować stosunek metrażu przeznaczonego na firmę do całości mieszkania. Następnie w uzyskanym procencie należy rozliczać poszczególne opłaty eksploatacyjne. Najwygodniejszym rozwiązaniem jest wydzielenie konkretnego pomieszczenia/pokoju, w którym przedsiębiorca będzie prowadził działalność. Wynika to z tego, iż łatwo i bez wątpliwości można wyliczyć koszty przypadające na firmę. Niekiedy jednak wyodrębnienie osobnego pokoju nie jest możliwe. W takiej sytuacji przedsiębiorca powinien, w racjonalny i możliwy do udowodnienia sposób, oszacować jaka część lokalu przypada na działalność.
Sposób oszacowania metrażu na cele firmowe pokażmy na przykładzie:
Przedsiębiorca posiada mieszkanie o powierzchni 75 metrów kwadratowych. Do celów zawodowych wydzielił jeden pokój, którego metraż wynosi 15 metrów kwadratowych. Zatem stosunek wydzielonego pokoju do całości mieszkania wynosi 1:5, czyli 20%. W przypadku otrzymania faktury np. za prąd w wysokości 120 zł, może on zaliczyć w koszty uzyskania przychodu 24 zł (20% z kwoty na fakturze).
Jakie koszty można zaliczyć do celów firmowych?
Wyszczególnienie wszystkich konkretnych wydatków nie jest łatwe. Przedsiębiorca przede wszystkim powinien zadać sobie pytanie, jakie wydatki na cele mieszkaniowe, w bezpośredni sposób służą prowadzonej działalności. W koszty działalności możemy zaliczyć wydatki m.in. poniesione na:
- czynsz dla spółdzielni, a jeżeli mieszkanie jest wynajmowane również opłatę za wynajem,
- media, w tym np. prąd, gaz, ogrzewanie, Internet, telefon stacjonarny
- wydatki poniesione na remont pomieszczenia, dostosowania do celów firmy
- odsetki od kredytu na zakup mieszkania.
Jaka jest potrzebna dokumentacja potwierdzająca poniesione wydatki?
Księgowanie wydatków mieszkaniowych jest możliwe na dwa sposoby:
- na podstawie dowodów wewnętrznych (na podstawie dowodów zapłaty),
- na podstawie faktur.
W pierwszym przypadku oraz faktur wystawionych na osobę fizyczną, poniesione koszty można rozliczyć jedynie w podatku dochodowym. Natomiast faktura wystawiona na firmę dodatkowo daje możliwość odliczenia VATu (w danym procencie).
Co zrobić w sytuacji błędnie zapłaconych składek ZUS i podatków do Urzędu Skarbowego?
Każdego miesiąca przedsiębiorcy są zobowiązani do ponoszenia opłat z tytułów publicznoprawnych. Zaliczyć do nich można przede wszystkim składki ZUS, zaliczki na podatek dochodowy oraz podatek od towarów i usług. Ich wysokość oraz terminy płatności są ściśle określone. W natłoku codziennych spraw, związanych z prowadzoną działalnością, może się zdarzyć, iż zostaną one opłacone błędnie, np. po terminie lub w złej wysokości. Co robić w takiej sytuacji? Przede wszystkim nie można przejść obok takiego zdarzenia obojętnie, lecz przyjrzeć się problemowi i postąpić zgodnie ze wskazówkami poniżej.
- Wpłaciłem za mało podatku do Urzędu Skarbowego – należy jak najszybciej dopłacić brakującą kwotę, bez konieczności powiadamiania o tym Urzędu. W poleceniu przelewu uwzględnia się ten sam okres, w którym wpłata była za mała. W przypadku, gdy dotyczy to zaliczek na podatek dochodowy Urząd Skarbowy nie wystąpi z wezwaniem do zapłaty zaległości (może to zrobić jednak w wyniku kontroli lub po wykazaniu niedopłaty w zeznaniu rocznym i jej nie zapłaceniu) – podatnik sam kontroluje ich wysokość w ciągu roku. Inaczej jest z VAT-em – Urząd Skarbowy upomni się o uregulowanie zaległości. Wynika to z tego, iż przedsiębiorca co miesiąc przekazuje do Urzędu deklarację VAT-7, bądź co kwartał VAT-7K, z kwotą jaką jest zobowiązany zapłacić.
- Wpłaciłem za dużo podatku do Urzędu Skarbowego – powstała nadpłata podatku. W zależności, czy jest to podatek VAT, czy zaliczka na podatek dochodowy, istnieją odrębne sposoby postępowania. W przypadku VAT-u należy złożyć do US odpowiednie pismo z informacją o popełnionym błędzie i sposobie rozliczenia powstałej nadpłaty. Podatnik ma do wyboru trzy warianty: może prosić o zwrot kwoty na wskazany rachunek bankowy (nie ma jednak określonego terminu, w jakim US powinien zwrócić pieniądze), zaliczyć kwotę na poczet przyszłych zobowiązań podatkowych z tytułu VAT lub z tytułu innych podatków (np. podatku dochodowego). Prościej przedstawia się sprawa z zaliczkami na podatek dochodowy. Kwota nadpłaty zwracana jest w formie pomniejszenia kolejnej zaliczki, a w przypadku kiedy jej odliczenie nie jest możliwe (w kolejnym okresie/okresach ponosimy stratę – nie płacimy podatku), nadpłatę wykazujemy w zeznaniu rocznym, a jej zwrot powinien nastąpić w ciągu 3 miesięcy po jego złożeniu.
- Opłaciłem w za dużej wysokości składki ZUS – płatnik składek powinien złożyć do odpowiedniego Zakładu Ubezpieczeń Społecznych pismo, wskazujące na zaliczenie nadpłaty na poczet przyszłych składek lub z prośbą o jej zwrot na rachunek bankowy. Należy pamiętać, że rozliczenie nadwyżki może nastąpić maksymalnie w ciągu 5 lat, gdyż po ich upływie ulega ona przedawnieniu, bez możliwości jej odzyskania.
- Opłaciłem w za małej wysokości składki ZUS – konieczna jest jak najszybsza zapłata brakującej kwoty. Sytuacja się komplikuje, jeżeli przedsiębiorca podlega dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu – w związku z niedopłatą zostaje on wyrejestrowany z tego ubezpieczenia. Aby je przywrócić samo uregulowanie niedopłaty nie jest wystarczające. Należy wystosować pismo do ZUSu z prośbą o przywrócenie do ubezpieczenia.
- Minął termin płatności podatków/składek ZUS – od pierwszego dnia po upływie terminu płatności należy naliczyć odsetki za zwłokę. W tym celu można skorzystać z kalkulatora odsetkowego zamieszczonego na stronie internetowej ZUSu i Ministerstwa Finansów lub obliczyć według wzoru: kwota zaległości x liczba dni zwłoki x 8% / 360 dni. Odsetek do zaległości względem US nie płaci się, jeżeli ich wysokość nie przekracza 8,70 zł, zaś względem ZUS – 6,60 zł.
Jeżeli podatnik jest objęty dobrowolnym ubezpieczeniem chorobowym, nieopłacenie składki w terminie, powoduje ustanie ochrony ubezpieczeniowej od pierwszego dnia miesiąca, za który nie opłacono składki. Łącznie z uregulowaniem zobowiązania należy także złożyć do ZUSu podanie o przywrócenie do ubezpieczenia.
Jak rozliczyć się z fiskusem z dochodów uzyskanych zagranicą? – cz. 2
W poprzednim poście przedstawiliśmy jak poprawnie rozliczyć dochody zagraniczne i krajowe, wypełniając PIT-36 i załącznik PIT/ZG przy stosowaniu metody wyłączenia z progresją. Dzisiaj przyjrzymy się drugiej metodzie jaką jest metoda proporcjonalnego odliczenia. Polega ona na odliczeniu od podatku wyliczonego od całej podstawy opodatkowania (sumy dochodów krajowych i zagranicznych) podatku zapłaconego zagranicą. Takie odliczenie przysługuje jedynie do kwoty odpowiadającej tej części podatku, która proporcjonalnie przypada na dochód zagraniczny.
Stosujemy tę metodę do opodatkowania dochodów z Polski i z krajów, z którymi Polska zwarła umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania, ze wskazaniem na jej stosowanie oraz z krajów, z którymi nie podpisała żadnych umów. Dotyczy to m.in. dochodów uzyskanych w takich krajach jak Belgia, Holandia, Islandia, Kazachstan, Rosja i USA.
Należy pamiętać, iż podatnik ma obowiązek wykazania dochodów uzyskanych z wyżej wymienionych krajów, bez względu na to, czy uzyskał dochody w Polsce (w przeciwieństwie do metody wyłączenia z progresją, zgodnie z którą nie wykazuje się dochodów zagranicznych, w przypadku gdy nie osiągnęliśmy dochodów krajowych).
Wypełniamy PIT-36 i załącznik PIT/ZG – krok po kroku:
Warto skorzystać z formularzy dostępnych na stronie Ministerstwa Finansów
http://www.finanse.mf.gov.pl/pp/e-deklaracje/formularze/pit
Przyjmijmy założenia:
Podatnik uzyskał dochód ze stosunku pracy w Polsce w wysokości 40.000 zł, po odliczeniu kosztów uzyskania przychodu (556,25 zł) oraz składek na ubezpieczenie społeczne (7.805,10 zł). Składki na ubezpieczenie zdrowotne wyniosły 3.755,80 zł. Przez 5 miesięcy pracował również w Holandii na umowę o pracę, gdzie osiągnął dochód (po odliczeniach i w przeliczeniu na złote) 70.000 zł. Podatek zapłacony w Holandii wyniósł 10.000 zł.
- Wypełnienie zeznania rocznego zaczynamy od załącznika PIT/ZG. W części C. w pozycji 9 wpisujemy kwotę odpowiadającą dochodowi zagranicznemu, a w pozycji 10 podatek zapłacony zagranicą.
- Z załącznika PIT/ZG przechodzimy do PIT-36. Uzupełniamy część D. formularza. W pozycji 43 wpisujemy sumę dochodów krajowych i zagranicznych. W naszym przykładzie będzie to kwota 118.361,35 zł. Następnie w poz. 44 wpisujemy koszty uzyskania przychodów (556,25 zł) oraz zaliczkę pobraną przez płatnika (z PIT-11) w wysokości 3.945 zł w poz. 47.
- W części E. wpisujemy składki na ubezpieczenie społeczne 7.805,10 zł. Dochód po ich odliczeniu wynosi 110.000 zł.
- Przechodzimy do części H. W poz. 181 i 184 przepisujemy kwotę z poz. 157.
- Obliczamy kwotę podatku i wpisujemy ją w poz. 185.
14.839,02 zł + 32% x (110.000 zł - 85.528 zł) = 22.670,06 zł
Przekroczyliśmy próg podatkowy, a więc do kwoty powyżej 85.528 zł stosujemy wyższą skalę podatkową 32%.
Następnie w poz. 187 wpisujemy kwotę podatku zapłaconego zagranicą 10.000 zł. Pozycja 189 jest różnicą między wyliczonym podatkiem z pozycji 185 a podatkiem zapłaconym zagranicą. Pamiętajmy, iż wysokość podatku zapłaconego zagranicą, jaką możemy odliczyć, nie może przekroczyć tej części podatku, która przypada na dochód zagraniczny.
Maksymalna wysokość podatku zapłaconego zagranicą, jaką możemy odliczyć:
(22.670,06 zł × 70.000 zł) : 110.000 zł = 14.426,40 zł (możemy odliczyć cały podatek 10.000 zł).
- W części I. wpisujemy składki na ubezpieczenie zdrowotne 3.755,80 zł oraz ulgę abolicyjną, która przysługuje podatnikom stosującym metodę proporcjonalnego odliczenia. Możliwość jej odliczenia wynika z tego, iż gdyby podatnik zastosował metodę wyłączenia z progresją, kwota podatku byłaby niższa. Wysokość ulgi abolicyjnej jest różnicą pomiędzy wyliczonym podatkiem metodą proporcjonalnego odliczenia a podatkiem obliczonym według wyłączenia z progresją.
Obliczenia:
Podatek obliczony metodą wyłączenia z progresją:
22.670,06 zł : 100.000 zł x 100% = 20,61 %
40.000 zł x 20,61% = 8.244 zł
Ulga abolicyjna: 12.670,06 zł – 8.244 zł = 4.426,06 zł
Ulgę abolicyjną wykazujemy również w załączniku PIT/O w części C. poz. 43.
- W części J. obliczamy podatek należny, odejmując od wyliczonego podatku z poz. 189 składki na ubezpieczenie zdrowotne oraz ulgę abolicyjną. Uwzględniamy również zaliczki pobrane przez płatników (z PIT-11). W naszym przykładzie powstała niedopłata podatku w wysokości 543 zł.
